Cilt Tümörü: Bazı risk faktörleri ise şunlardır;

Yaş: Yaşla birlikte cilt kanseri görülme olasılığı artar. Bunun sebebi yaşla birlikte güneş ışığına maruz kalma süresinin artması.

Erkek Cinsiyet: Erkeklerde bazal hücreli cilt kanseri, kadınlara göre iki kat, yassı hücreli kanser ise üç kat fazla görülmektedir.

Kimyasallar: Arsenik dışında böcek ilacı imalatında kullanılan ağır metallere, belli tip yağlar, parafin, kömür ve katrana maruz kalmalarda cilt kanseri riskini artırır. Bir kez cilt kanseri olan hastada ikinci bir kez cilt kanseri görülme riski daha fazladır.

Bazal hücreli kanserler: En dış tabaka olan epidermisteki hücrelerden kaynaklı olarak meydana gelir. Her 10 cilt kanserinden sekizi bazal hücreli kanserlerdir. Bu cilt kanserleri yavaş büyürler, nadiren de olsa yayılım yaparlar.

Yassı hücreli kanserler: Epidermisteki yassı hücrelerden meydana gelirler. Her 10 cilt kanserinden ikisi yassı hücreli kanserlerdir. Yassı hücreli kanserler genellikle cildin hemen altındaki yağ dokusuna yayılma eğilimi gösterirler ve nadiren de olsa lenflere ve vücudun uzak bölgelerine yayılır. Bunlar melanom dışı kanserler olarak bilinir. Melanomlar ise daha az görülen cilt kanserleridir. Melanom dışı kanserlerin vücudun başka bölgelerine yayılımı çok nadir olarak görünürken, melanomlar genellikle çevre dokuya ve vücudun diğer bölgelerine yayılır. Aktinik keratozis ise zaman içerisinde cilt kanserine dönüşebilecek olan özel bir cilt hastalığıdır. Güneş ışığına fazla maruz kalma sonucunda ortaya çıkan solar keratoz olarak da bilinen ciltte küçük, kaba ve pürüzlü, kırmızı-pembe ya da ten renginde lezyonlardır. Genelde bir bulgu vermezler ve çok nadir olmakla birlikte kansere dönüşebilirler.

Cilt tümörü tedavisi: Tümör tipine, boyutuna, yerleşimine, evresine ve hastanın genel durumuna ve eşlik eden diğer hastalıklara bağlıdır. Tedavideki amaç tümörün tamamen çıkarılması veya yok edilmesi olmalıdır. Kemoterapi, lezyonun üzerine topikal olarak ve yanı sıra melanom tedavisinde oral veya damar yolu ile verilir. Radyoterapi, cerrahi uygulamanın mümkün olmadığı ya da kötü bir iz bırakacağı düşünülen zamanlarda kullanılır. Genellikle göz kapağı, burun ve kulakta yerleşen cilt tümörlerinde kullanılmaktadır.